Erzurum ve Erzurumlu bir başka güzel!

Şair ne demiş;

‘Erzurum bir sevda, Erzurum vatan’

Çok doğru demiş.

Gerçekten Erzurum bir sevda, Erzurum vatan…

Sevda diyorum,

Çünkü,

Bu şehir insanda alışkanlık yapıyor.

Erzurum’a tayini çıkan bir aile Erzurum’a gelirken ağlıyor,

‘Biz nereye gidiyoruz? Kara, kışa, soğuğa mı gidiyoruz?’

Evet, kara, kışa soğuğa geliyorsunuz.

Kışı Ekim de başlayan Nisan Ayına kadar devam eden, eksi 30 ları gören bir ile geliyorsunuz.

Ama yürekleri sıcak,

Misafirperver insanların yaşadığı bir şehre geliyorsunuz.

Kendinden çok sizi düşünen,

Paylaşmasını bilen,

Geniş yürekli insanların içine geliyorsunuz.

Hiç öyle olmasa,

Ağlayarak Erzurum’a gelen aileler, Erzurum’dan giderken neden ağlasın?

Erzurum’un soğuğu dokunmaz derler.

Doğrudur,

Soğuk soğuktur ama insana dokunmaz.

Kalleş değildir çünkü havası Erzurum’un

Serttir ama üşütmez,

Karlıdır ama dondurmaz.

Erzurum’un kışı da insanı gibi sıcak kanlıdır.

Belki buzun soğuk yüzü vardır ama, inanın içi ateştir.

*

Erzurum vatandır.

Cumhuriyete giden yol bu şehirden geçmiştir.

Demokrasinin çıkış noktasıdır.

Vatanına, bayrağına sahiptir bu şehrin insanları.

Erzurum’da ayrımcılık yoktur.

Ben- Sen söz konusu bile değildir.

Hakim olan ‘Biziz’ dir.

Ne demiş Alvarlı Efe Hazretleri;

‘Erzurum kilidi mülk-i islam'ın’

Erzurum kaledir,

Erzurum ülkenin kilididir.

*

Ankara’da yapılan Erzurum’u tanıtım günlerine katılmıştım.

Erzurum’dan yıllar önce çıkıp Ankara’ya yerleşen bir ağabeyimizin hatırasını dinlemiştim.

Hatıra şuydu:

Evine mobilya almak için Ankara’da mobilyacıların bulunduğu sitelere gitmiş. Bir mağazadan içeri girmiş. Alacaklarını beğenmiş. Sıra pazarlığa gelmiş. Taksitle alacak ağabeyimiz eşyalarını. Bir senet çıkarmışlar. Senet kağıdını doldurmaya başlayınca, Ağabeyimizin Erzurumlu olduğu anlaşılmış.  Diğer tarafta gözlüklerini takmış gazete okuyan mağazanın sahibi başlamış konuşmaya.

‘O beyefendiye senet imza ettirmeye gerek yok’

Neden? diye sormuş çalışanı,

Aldığı cevap insanın gözünü yaşartır cinsten.

‘O Erzurumlu. Onun sözü senettir’

*

İşte Erzurumlu bu.

Etrafına güven veren,

Kimseye kötü davranmayan,

Fakiri fukarayı gözeten,

Yufka yürekli,

Gözleri yaşarabilen,

Ahlaki ölçüleri olan insanlardır.

Dadaş olmanın manası da budur zaten.

*

Bazen ‘Ne var kardeşim bu şehirde?’ diyebiliyoruz.

Böyle deyip Erzurum’dan gidenler oluyor.

Ya bakıyorum 3-5 ay sonra geri gelmiş,

Ve ya gittiği yerde Erzurum sevdası çeker olmuş.

Benim yakın bir arkadaşım vardı.

Eşi Erzurumlu değildi.

Erzurum’dan başka bir ile gitmek zorunda kaldılar.

Aradan yıllar geçti.

Arkadaşla görüştük.  

Ona sordum;

‘Alıştın mı?’ diye.

Cevabı ne oldu biliyor musunuz?

‘Eşim bugün Erzurum’a geri dönmeyi kabul etse, ben onları uçakla gönderirim, vallahi ben yaya bile giderim Erzurum’a’

*

Evet çamuru var, tozu var, kışı var, batıya uzunca bir yolu var…

Bunların hepsine eyvallah,

Ama, bağırarak konuşan güler yüzlü insanları da var Erzurum’un.

Gerçekten cazibe merkezi.

İnsanı çekiyor kendisine.

İnsanlar belki Erzurum’dan göç etmek zorunda kalmış olabilirler,

Ama hala gidenlerin yürekleri topraklarında,

Beyinleri şehirlerinde,

Gönülleri ise yurtlarında…