Valinin ilk sınavı oldu tabyalar…

Aziziye Tabyası’nın tarihi geçmişini uzun uzun anlatmaya gerek yok,

Zira, Sultan Abdülaziz’in son yıllarında yapılan üç tabyadan biri olduğu, halk arasında 93 Harbi adıyla bilinen 1877-1878 Türk-Rus Savaşı’nda hizmet gördüğü, son tabyada düşmek üzereyken durumu öğrenen Erzurum halkı, kendi olanaklarıyla tabyayı savunan Osmanlı askerlerinin yardımına koştuğu, Nene Hatun da bu halk hareketinin önde gelenleri arasında bulunduğunu, göğüs göğüse kanlı çarpışmalardan sonra Rus Ordusu bozularak tabyalardan geri çekildiğini hemen hemen herkes bilir.

*

Geçen hafta Erzurum Valisi Ahmet Altıparmak Aziziye Tabyası’nda şehit aileleri ile gaziler ve Erzurum protokolüne iftar yemeği verdi.

Çok güzel hareketler bunlar.

Neresi güzel?

En azından Tarihi Tabyalar gündeme gelmiş,

Erzurum’un tarihi ve kültürel şehir hüviyeti bir kez daha gözler önüne serilmiş oldu.   

Bir mesaj var aslında o iftarda.

O günde, bugünde bu vatanın bekçiliğini yapan vatan evlatlarının hep var olacağıdır.

*

Vali Ahmet Altıparmak’ın bu titiz düşüncesi, sanırım şehrin bekleyen sorunlarının çözümü noktasında da kendisini gösterecektir.

İşe hızlı başladı Sayın vali,

Bu hızlı başlayış,

Şehre hızlı bir hakimiyeti, şehir halkını ciddi bir beklentiye de sokmuş oldu.

*

Şehrin onlarca çözüm bekleyen sorunları var.

Erzurum sorunsuz bir şehir değil.

Bu sorunların üstesinden gelmekte hiç kolay değil.

Ama gelir gelmez kendisinden söz ettirebilen, ‘Ben de varım’ dedirttiren bir valinin Erzurum’da işinin çok zor olduğunu da bilenlerdenim.

Bir vali ne kadar zeki ve akıllı olursa olsun,

Ne kadar atak ve beceri melekeleriyle donanmış olursa olsun,

Bir valinin belirli bir yetkisi vardır.

İşte o yetki acaba beklentilere cevap verebilir mi?

O noktada biraz şüphe taşımak gerek.

*

Öyle anlar,

Öyle zamanlar da oluyor ki,

O valiye o yetkiyi kullanma imkanı bile verilmeyebiliyor.

Şehrin geçmiş siyasetine bakarsak,

Kıskançlıkların,

‘Başarılı olmasın, bizim önümüze geçmesin’ mantığının kol gezdiği bu diyarda ola ki o valinin de eli ayağı bağlanmış olmasın.

Erzurum’u akranı olan illerden geri bırakan en büyük etkenlerden biri de bu ne yazık ki…

Cüce kalmış Erzurum siyaseti,

Kıskançlıklarla içi içe girmiş şehir siyaseti,

Aynı partiden seçilmiş kişilerin dahi birbirleri arasında çekememezliklerin, kıskançlıkların yaşandığı şehirlerde,

İnanın cevval dahi olsa bir valinin yapacağı çok şey olmasa gerek.

*

Şunu da ifade etmek lazım,

Erzurum bir valinin yetkisi dahilindeki hizmetlere bile susamıştır.

En azından şehrin sahip olduğu değerlere sahip çıkılmasını,

Özellikle şehir bürokrasinin daha ufuklu bakmasını,

Dedikoduların,

Vali Bey’in veya bir başka idarecinin, yöneticinin yanında insanların birbirleri aleyhinde konuşmalarının önüne geçilmesi,

Bir şeyi ’Yap’ demeden yapmayan Erzurum bürokrasisini çalıştırmak gibi gayret ve çabalarda şehir için önemli adımlardır.

Küçükte olsa,

Ufak adımlardan bile sayılmış bulunsa,

Bu tür hizmetler şehrin üzerini kapamış kara bulutların bir nebzede olsa dağılmasının adı olur.

Atalarımız ne diyor;

‘Zararın neresinden dönülse kardır’

İşte Erzurum bu ata sözüne ihtiyaç duyuyor.

*

Ramazana bir gün kala Vali Ahmet Altıparmak basınla tanışmıştı.

O gün çok ciddi bir şey söylemişti.

Ben o sözden şunu anladım,

‘Koltuk değil, hizmet ve hizmet ettiğim şehir önemli’

Aslında bir idarecinin, bir siyasetçinin parolası bu ifadedir.

Hiçbir şeyin, ,

Makamın,

Paranın,

Zenginliğin,

Kimsenin olmadığı bu dünyada yöneticiler başta olmak üzere insanların düşünce ekseni koltuk değil, hizmet olmalıdır.

Güzel bir ifade daha yazalım,

‘Sen iyilik yap at suya, Balık bilmezsa Halik bilir’