Geleceğimizin teminatı olan gençlerimize bakınca, gönlümüz bir yanda umutla çarparken, diğer yanda derin bir endişeye kapılıyor.

Elbette içlerinde saygılı, ağırbaşlı, aklı başında olanlar var.

Ancak ne yazık ki, bu özellikleri taşımayanların sayısı da azımsanacak gibi değil.

*

Bugün bir gençliğe ihtiyacımız var ki, büyüğüne saygılı, küçüğüne şefkatli, ayakları yere sağlam basan ve aklıselim bir bakış açısına sahip olsun.

Gün gelecek, ülke yönetimi bu gençlerin omuzlarında yükselecek.

İşte o gün geldiğinde, onlardan sadece zeka, bilgi ya da güç değil, asıl beklenen, köklerinden beslenmiş, değerlerine sadık, ahlaklı ve erdemli bireyler olmalarıdır.

*

Gönlümüz ister ki gençlerimiz, gelenek ve göreneklerine sahip çıkmış olsunlar.

Ahlakı, bilgiyi kılavuz edinmiş olsunlar.

Kültürlerine yabancı kalmadan dünya ile rekabet edebilsinler.

Vatanını, milletini karşılıksız seven,

Gerçek bir Müslüman kimliğiyle yaşayan,

İlme, bilime, öğrenmeye aşık,

En az iki dil bilen

Dünya devletlerini tanıyan, çözümleyen ve onlardan ders çıkaran kişiler olsunlar.

*

Gençlerimiz kahve köşelerinde heba olmamalı.

Kütüphanelerin sessizliğinde bilginin izini sürmelidir.

Kabadayılığı değil, tevazuu şiar edinmelidir.

Okulunu seven, öğretmenine saygı duyan, ‘Bana bir harf öğretenin kırk yıl kölesi olurum’ anlayışına sahip gençler olmalıdırlar.

Yaptıkları işi yarım bırakmamalı, ‘İşini en iyi yapan, işini aşkla yapan’ anlayışıyla hareket etmelidirler.

*

Bugünün gençleri, yarının yöneticileri, bilim insanları, öğretmenleri, sanatçıları, liderleri olacak.

Eğer bizler çocuklarımızı bu şuurla, bu bilinçle yetiştiremezsek, yarın hangi fırtınalara savrulacağımızı tahmin bile edemeyiz.

*

Unutmayalım ki;

Gelecek bugünden inşa edilir.

Eğer sağlam bir gelecek istiyorsak, temeli sağlam atmak zorundayız.

Gençliğimizi, ailelerine, milletine, vatanına ve insanlığa hizmet eden kişiler olarak yetiştirmek bizim en büyük sorumluluğumuzdur.

Yoksa yarın, bugünden çok daha büyük “Nereye gidiyoruz?” sorularını sormak zorunda kalabiliriz.