"Ben de Reyhani'yim ah efendim ah
Felek beni etmiş yurtsuz padişah
Aşkı yazıyorum sanmışım ey vah
Ben beni yazmışım hiç haberim yok"

Çok yakından tanıdığım ve yıllarca birlikteliğim olan Erzurum'un ve ülkemizin çok önemli kültür değerlerinden ve ozanlık geleneğinimizin büyük ustalarından Âşık Yaşar Reyhani'nin hayata veda etti gün. Ömrünün son yıllarında yazdığını sandığım ve adeta kendi yaşam öyküsünü özetledîği "şimdi" redifli duygu yüklü dokunaklı şiirini paylaşarak kendisini saygıyla anıyorum. Doyumsuz deyiş ve şiirleriyle ve tasnif ettiği halk hikâyeleriyle halk kültürümüzü nakış nakış nakışlalayan ve sözünü dudaktan gözünü ise budaktan esirgemeyen, dili dilceği güçlü ve ozanlık geleneğimizde çağdaşları arasında farkındalık yaratan çok bambaşka bir ozandı Yaşar Reyhani.

Yoksul bir hayat ama onurlu bir sefaletle hayata veda etti. "Gidirem" dedi ve buruk kırgınlıklarla öz değerleriyle neş vü nemâ bulduğu ve çok sevdiği Erzurum'u terketti. Halk şiir geleneğinin tüm dallarında özgün eserler veren bu değerli Ozanımızı hayata veda ettiği günde rahmetle ve minnetle anıyorum. Eğilmeyen bükülmeyen ey koca Ozan dualarımız seninle ruhun şâd olsun.

ŞİMDİ

Kervanımı çektim ömür bitirdim
Dağlardan gün gitti güz kaldı şimdi
Ağacımın yaprakları döküldü
İçinde bir ince öz kaldı şimdi

Âşığım ya cilve bitti naz bitti
Yârân gitti ahbap gitti söz gitti
Eyvah felek oğlan gitti kız gitti
Yoldaşım bir kırık saz kaldı şimdi

Meyvesiz ağacım taşlanmıyorum
Suyum yok yeniden aşlanmıyorum
Artık resimciden hoşlanmıyorum
Gençlikten bir eski poz kaldı şimdi

Usandım yoruldum tükendim bittim
Felek beni ben feleği terkettim
Ateşimi dumanımı kaybettim
Közümden gizli bir köz kaldı şimdi

Reyhani'yim yaylaları yayladım
Kaptan oldum deryaları boyladım
Kitaplar dolusu yazdım söyledim
Sakladığım bir çift söz kaldı şimdi